Fantastic boys ไม่มีข้อแม้ ในรักที่แท้จริง - นิยาย Fantastic boys ไม่มีข้อแม้ ในรักที่แท้จริง : Dek-D.com - Writer
×

    Fantastic boys ไม่มีข้อแม้ ในรักที่แท้จริง

    เมื่อผู้หญิงร้ายๆ มาเจอกับ ผู้ชายตัวดี ว่าวุ่นวายแล้ว แต่จะเป็นยังไงเมื่อ ยัยทอมตัวร้าย ต้องมาเจอ กับ นายอีแอบตัวดี อยากรู้นัก เรื่องจะวุ่นวายแค่ไหนกัน ????

    ผู้เข้าชมรวม

    112

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    112

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    จำนวนตอน :  1 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  9 ก.ย. 53 / 19:53 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     
    ขั้นตอนการเปลี่ยนรักสลับหัวใจ
        อืม .... ขอดื่มน้ำสักอึกก่อนนะ ซู๊ดดดดด อึก
    เอาละ แนะนำตัวก่อนเลยนะ สวัสดีฉันชื่อ บลูเบอร์รี่ เรียนอยู่ที่ Fantastic school ม.6 ห้อง 5 หรือที่ชาวบ้านชาวเมืองเขาเรียกกันว่า ห้องเด็กบ๊วย นั่นเอง -*- แต่ ใครจะสนละ รวยซะอย่าง -V-  ใช่!!! ฐานะบ้านฉันนั่นมันคือ โครตอภิมหึมามหาเศรษฐีเลยแหละ แต่ฉันอยู่กับพี่ชายแค่สองคนนะ ส่วนพ่อกับแม่นะหรอ..
        ~ลาลั้ลลา ลาลั้นลา ลั้ลลา~ (เสียงเฉยซะ แต่ไม่รู้จะใส่เพลงอะไรลงไปดีง่ะ)
        รับโทรศัพท์ก่อนนะ ฉันหยิบ ไอโฟน กรอบที่แดงคู่ใจขึ้นมาดูที่หน้าจอ
        [พี่บราวน์นี่ ]
        ฉันกดรับสายจากพี่ชายอย่างเซ็งๆ จะโทรมาบ่นอะไรอีกล่ะเนี่ย เฮ้ออออออ โทรมาแต่ละที่ หาเรื่องที่ดีต่อชีวิตฉันไม่มีหรอก = =
        หวัดดี ฉันพุดออกไปแบบขอไปที่ แบบที่อย่าน้อยก็ให้คุณพี่ที่รักได้รู้ว่า ฉันยังมีชีวิตอยู่นะเฟ้ยย!!
        [ นั่นบลูหรอ ]
        แล้วพี่โทรมาหาใครละ -*-   ว่าแต่มีอะไรป่ะ
        [มีสิ พี่แค่จะโทรมาบอกว่า...... ]
        ฉันหยิบแก้วน้ำแดงที่ซื้อมาขึ้นมาดื่ม ด้วยความเบื่อ เฮ้ออ ไหนเมื่อกี้เล่าถึงไหนแล้วนะ ออ พ่อกับแม่สินะ พ่อกับแม่ฉันทำงานอยู่ที่ต่างประเทศนะ ไม่ได้กลับมานานแล้ว
        [เมื่อกี่พ่อโทรมาบอกว่า พ่อกับแม่มาเมืองไทยแล้ว เครื่องลงถึงแล้วด้วย ตอนนี้กำลังนั่งรถมาบ้าน]
        แต่ ตอนนี้พ่อกับแม่กลับมาไทยแล้ว เครื่องลงถึงแล้วกำลังนั่งรถมาบ้าน หือ  พรวด 0.0 น้าแดงที่อยู่ในปากของฉันถูกพ่นออกมากระจายเป็นละอองฝอยจนทำให้กระทบกับแสงแดดจนเกิดสายรุ่งขึ้นมาว้าว 0o0 สวยเหมือนกันนะเนี่ย แต่ ห๊า!!! เมื่อกี้ว่าไงว่าไงนะ ฉันว่าแล้วพี่ฉันเนี่ยโทรมาแต่ล่ะที่ไม่เคยมีเรื่องดีให้ได้รับรู้หรอกT.T แต่ถามดูอีกที่ดีกว่าเพื่อความมั่นใจเมื่อกี้ฉันกำลังคิดอะไรเพลินๆอาจจะได้ยินผิดก็ได้
        มะ.......มะ.......เมื่อกี้พี่พูดว่าอะไรนะ ฉันพูดปากสั่น นี่อุส่าพยายามไม่ให้สั่นแล้วนะ แต่ไม่ได้อ่ะ กลัว TWT ขอที่เถอะ พ่อแก้วแม่แก้ว ขอให้เมื่อกี้ฉันได้ยินผิดเถอะ
        [พี่พู.ว...พ......] เสียงของพี่บราวน์ถูกขัดด้วยเสียตะโกนของใครบางคน
        อ๊ายยยยยยย เอ่ย เฮ้ยยยยยยย ใครพ่นน้ำใส่หัวฉันว่ะ!! ใครว่ะตะโกนมาได้กำลังคุยธุระสำคัญ (มากๆ ย้ำ!!มากๆ)เลย
        [พี่โทรมาแค่นี้ละ]
        เฮ้ย เดี่ยวดิพี่ เมื้อกี้พี่พูดว่าไรนะ
        [พ่อกับแม่กลับมาแล้ว แค่นี้นะ ตู๊ดๆๆ] อ้าวเฮ้ย วางง่ายๆงี้เลยหรอ แต่แบบนี้ก็แสดงว่าฉันได้ยินไม่ผิดนะสิ TWT
        ตอบมาเดียวนี้นะ ใครพ่นน้ำใส่หัวฉัน โว้ยตะโกนอยู่ได้รำคาญจริง - -+++
        ฉันเอง ฉันตะโกนออกไปพร้อมกับลุกขึ้นยื่นมองคนที่อยู่ตรงโต๊ะตรงข้าง 0.0 โอ้โห ฉันนี้ก็เก่งเนอะ พ่นน้ำจากนี้ไปโต๊ะตรงข้างได้ด้วย โดนแทบครบทุกเม็ดแหนะ นิยายใช่ไหมเนี่ย (ใช่) ว่าแต่นายนี้หน้าคุ้นๆนะใครหว่า ผมสีทองตัดทรงอินเทรน รับกันใบหน้า คิ้วเรียวสวย ขนตาหนายาว (หนาขนาดฉันยืนตรงนี้ยังเห็นอ่ะ) ตาคมๆ จมูกโด่งกำลังดี ริมฝีปากบางสวย คนอะไรว่ะ ดูดีชะมัด ทุดอย่างบนหน้าสวย พอมารวมกันเลยเป็นส๊วยสวยเลยอ่ะ
        เธอมีอะไรจะพูดไหม
        โทษที
        ขอโทษแล้วมันหายหรอว่ะ -0-
        แล้วทำไมนายไม่ไปห้องน้ำและล้างหัวซะละ ยืนบ่นแล้วมันหายหรอ = = ฉันลอยหน้าลอยตาตอบ
        เธอนี้มันวอนซะแล้ว นายคนนั่นเดินเข้ามาใกล้ๆฉัน อ้อ ฉันนึกออกแล้ว นายคนนี้ก็คือ วิป ชายหนุ่มสุดหล่อประจำโรงเรียน หนึ่งใน Fantastic boys ซึ้งรวบรวมชายหนุ่มที่หล่อที่สุดในโรงเรียน ซึ้งมีทั้งหมดสี่คน 
        วิปครีม ชายหนุ่มลูกครึ่ง ชื่อหวาน หน้าหวาน ปากหวาน พูดที่ทำเอาสาวๆละลายกันเป็นแถว ทั่งที่ฉันคิดว่านายนี้หน้าออกจะเหมือนผู้หญิง สวยกว่าฉันด้วยมั่ง ยังไงก็ดูเหมือนคุยอยู่กับผู้หญิงอยู่ดี
        แบงค์ ชายหนุ่ม นอกเย็นในร้อน หน้าคม ลูกครึ่งเกาหลีใต้ เรียนดี กีฬาเด่น แถมเป็นหัวหน้าชมรมเทควันโด และตั่งแต่หมอนี่อยู่โรงเรียนนี่มา ยังไม่เคยมีใครเห็นเขาพูดเลย มันต้องเป็นใบ้แน่ๆ   
        ยูโร หนุ่มน้อยน่ารัก น่ากิน ที่อยู่ ม.6 แท้ๆ แต่กลับชอบทำตัวเป็นเด็ก ป.6 แล้วฉันก็มองออกว่า ไอหน้าตาน่ารักนี้ที่จริงมันก็แค่หน้ากากเท่านั่นแหละ จริงๆแล้ว ไอหมอนี้มันก็ปีศาจดีๆนี้เอง
        และคนสุดท้าย มายเดียร์ ชายหนุ่มแว่นน้อย ขี้เล่น ทะเล่น ขี้หลี หน้าม่อ ใช้ชีวิตเสเภไปวันๆไม่มีอะไรน่าสนใจ สรุปง่ายๆก็ เจ้าชูนั่นเอง -*-  (ทำไมฉันดูอคติกับพวกนี้จังนะ แต่ช่วยไม่ได้ก็ฉันพูดจริงนี่หนา -0-)
       ฉันก็ขอโทษไปแล้วไง
        ไม่หายโว้ย!!
        นี่นายหาเรื่องใช่ไหม ฉันพูดพลางกระชากคอเสื้อนายวิปเขามาหา แต่แล้วก็ต้องรีบผลักออกจนหมอนั่นล้มลงไป เพราะกลิ่นตัวของไอหมอนี้มัน..... ฉุนชะมัดเลย ปกติฉันไม่แพ้กลิ่นน้ำหอมของผู้ชายหรอกนะเพราะฉันเองก็ฉีด แต่ไอฉุดๆแบบนี้ แสดงว่าไอหมอนี้ต้องฉีดน้ำหอมของผู้หญิงแน่ๆเลย ผู้ชายบ้าอะไรฉีดน้ำหอมของผู้หญิงว่ะ (ที่แกยังฉีดของผู้ชายเลย)  
        แล้วนายจะให้ฉันทำยังไง ฉันพูดพลางยกนาฬิกาขึ้นดู สายแล้วนะเนี่ย
        เธอจะต้องชดใช้โดย อืม.. อืม.. โดยมาเป็นคนรับใช้ของฉัน
        ทำไมฉันต้องเป็นคนรับใช้ของนาย -*-
        อืม... เพราะ ก็เพราะเธอหน้าเหมือนคนรับใช้ไง
        กรี้ดดดดดดด ฉันสวยที่สุดในโรงเรียนนี้แล้วน่ะ ถ้าฉันหน้าเหมือนคนรับใช้ โรงเรียนนี่ก็คงหน้าเหมือน ชี้โคลนแล้วล่ะย่ะ =V= (ถึงจะห้าวหารแค่ไหนก็ยังรักสวยรักงานนะ)
        -*- หรอออ หึหึ ได้! นายจะให้ฉันชดใช้ใช่ไหม ฉันชดใช้แน่แต่ขอชดใช้ด้วยไอนี้นะ พลั่ก! ตุบ! ฉันต่อยหน้าอีตานั่นไปหนึ่งที่จนล้มลุงไปกับพื้นเป็นการชดใช้ ไงละอยากได้นักของชดใช้   เหอะๆ สายแล้วสิต้องรีบไปแล้วละ
        เฮ้ย หยุดเดี่ยวนี่นะ ยัยทอม
        ใครจะหยุดให้โง่ละ ขอให้ชาตินี้อย่าเจอกันอีกเลยนะไอวิป แบร่ :P 
        ปล.ฉันไม่ใช้ทอมนะโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
    ------------------------------------------------------------------------------

    ปล.1 บังเอิ๊นนน ว่าคนเขียนเป็นพวก เอ๊อ นิดหน่อยอ่ะนะค่ะ ออกจะบ้าๆนิดๆ จึงเขียนถูกเขียนผิดไปบ้าง แต่มันก็เป็นเรื่องธรรมชาติละน้า ยังไงก็อโหสินะค้า

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น